Ruhum daralıyor; elimi göğsüme koyuyorum…
Kalbim sıkışıyor, nefes almaya korkuyorum
Sanki bir nefes alırsam vücudumdaki tüm organlar yerinden çıkacak
Sonra dinlenmek için otururken
Gayri ihtiyari kelimeler fısıldamaya başlıyorum;
Ey insanlık! bu gidiş nereye…

Bir yanda varoluşsal kavgamı verirken
Öbür tarafta insanlıktaki bu hızlı değişimleri kaldıramıyorum.
Tüketimi hayatlarının temeline alan insanlara bir çift söz söylemek isterim;
Ey insanlık! her nefis ölümü tadacaktır…

Ruhumun girdapları arasında gezintiye çıkıyorum
Ellerim başımın arasında
Düşünmek istiyorum ama düşünmeye de korkuyorum
Elim kolum bağlı seyirci olmak istemiyorum
Ey insanlık!Dinleyin;
İnsanlar açlıktan ölüyor…

Sonra yeter! diyorum artık konuşacağım…
Gerçekleri ne pahasına olursa olsun söylemeliyim…
Gökyüzüne çıkacağım, haykıracağım gerçekleri
Ve sizleri oradan seyredeceğim
Acıyacağım halinize
Afrika’daki çocuğun elinden tutup semayı turlayacağım…
Kahkaha atarak güleceğim halinize
Siz ey insanlık! malınızla, mülkünüzle, kariyerinizle
Acınacak haldesiniz; çünkü özgür değilsiniz.
Malınız sizi çepeçevre kuşatmış
İliklerinize işlenmiş.
Ey insanlık! Özgür olamıyorsunuz…

Her neyse…
Siz lükslerinizin ve daha fazlasının
Peşinde koşarken,
Ben özgürlüğümün peşinde koşuyor olacağım…
Sadecekendimi değil, yanımda birçok kişiyi de alacağım;
Filistin’i, Afganistan’ı, Irak’ı, ,Çeçenistan’ı,Suriye’yi,Libya’yı, Bangladeş’i,Afrika’yı…
Çocukları saklayacağım,onlara kimse zarar veremeyecek.
Gençleri etrafımda toplayacağım firavunlara, nemrutlara, diktatörlere;
Zalimlere kan kusturacağız, onları bir bir devireceğiz
Devrimden sonra ayak ayaküstüne atıp durmayacağız.
Devrimi tamamlamadan
Oturmayacağız(ki hiç oturulmamalı)…
Ey insanlık haksızlığa(zulme) karşı çıkınız…