Mete’yi 2 Şubat 2022 Tarihinde kalp krizi sonucu 68 yaşında kaybettik.

3 şubat günüde cenazesini çok soğuk ve yağmurlu bir günde  İzmit Fevziye camisinden kaldırarak  kent mezarlığında  toprağa verdik.

Mete’nin  cenazesinde havanın çok soğuk olmasına rağmen, mücadelesinin karşılığı olarak   kalabalık bir katılım vardı…

 İzmit’ten   farklı siyasi görüşten olan ve sosyal kesimlerinden  cenazeye katılması  başta  ailesi olmak üzere arkadaşları ve sevenleri adına sevindirici bir tabloydu.

Samimi olarak söyleyeyim Mete hakkında  yazı yazmayı  düşünmemiştim..

14 Şubat 20022 Tarihinde HDP parti meclisi üyesi siyasi tutuklu arkadaşım  Mehmet Alçınkaya’yı Kandıra  cezaevinde ziyarete gittiğimde; Mehmet Ali, Mete’ye çok üzüldüğünü ölümü benim için  sürpriz bir haber oldu dedi…

Mete bana ziyaretime sık gelemeyeceğini söyledi ve  bir defa gelmişti.. Biraz rahatsızlığım var beni anlayışla karşıla Mehmet Ali dedi. Ben de geçmiş olsun sağlığına dikkat et  dedim, sağlığın daha önemli, ziyareti içinde kendisine teşekkür etmiştim dedikten sonra…

Görüşmelerde arada bir cam var birbirinizi görüyor telefonla konuşuyorsunuz, birden Mehmet Ali oturduğu sandalyeden  kalkıp cama yaklaşarak, bana baktı ve Tıraş senden bir isteğim olacak dedi..

Ben de buyur  yapabileceğim bir şey ise neden olmasın dedim..

Mete için bir yazı yazmanı istiyorum  “Mete ahdi vefası olan iyi bir dost ve yoldaşımızdı”, ne diyorsun deyince.

 Mehmet Ali hiç aklımda yoktu Mete için bir yazı yazmak dedim.

Mehmet Ali, senin bana gönderdiğin “Hayattan Serpiştirmeler” adlı kitabını zevkle ve hüzünle  okudum.. Ölen yoldaşlarımızdan Mahir Yeğin ve Arif Ağas  için çocuklarını ve dostlarını sevindiren yazılarından çok etkilendim ve duygulandım seni kutluyorum, böylesi yiğit mücadele veren arkadaşlarımızın hakkında tarihe olumlu  not düştüğün için.

Kitabında  Mehmet Altan’ın tutukluluk sürecinden ve  duruşmalarından yola çıkarak “bir insan dostunu tanımak istiyorsa  cezaevine düşmeli” diye yazmışın.

Mete  “tam bunu hak eden ve yerine getiren  dost bir  arkadaşımızdı..”

Mete için bir yazıyı  bizim  siyasi geleneğimizden gelen senden  başka kimse yazamaz  deyince.

Tamam yazayım dedim.

Mete için kaleme aldığım  yazının hikâyesi de  böyle ortaya çıktı.

Ben Mete ile 1987 yılında İzmit İnsan Hakları derneğinin kongre sürecinde tanıştım, Şube Başkanımız  Avukat Ali Haydar Gonca’ydı, Mete ise Şube sekreteri  ben de yönetim kurulu üyesiydim.

Mehmet Ali ise Mete’nin İnsan Hakları İzmit Şubesi başkanı olduğu dönemde şube sekreteri olarak görev yaptığını, yarım asra dayanan bir mücadele arkadaşlığına dayandığını; Mete’nin  çok zor günlerde ortaya çıkan ve mücadele veren birisi olduğunu söyledi.

Mete ile  ben 27 aydır   Kandıra Cezaevinde siyasi tutuklu HDP parti meclisi üyesi Mehmet Alçınkaya’nın bir yıla yakındır  özel ziyaretçisiydik.

Mete ile bir gün tesadüfen  İzmit Kapan önü çarşısında  kuru yemişçi dükkanının önünde çay içerken karşılaştım. Çoktan beri  pandemi nedeniyle görüşmüyorduk, hal hatır sormanın  ardından  ne yapıyorsun, nerden geldin nereye gidiyorsun diye sorunca?

Biraz önce Kandıra Cezaevinde yatan HDP parti meclisi üyesi siyasi tutuklu  Mehmet Alçınkaya’nın  ziyaretinden  geldim deyince..

Ben de Mehmet Ali’yi ziyaret etmek istiyorum herkes ziyaret edebiliyor mu, diye sordu Mete…

En sağlıklı bilgiyi Mehmet Ali’nin eşi Gönül’den veya avukatından  öğrenebilirsin dedikten sonra.. Bildiğim kadarı ile Mehmet Ali ziyaretine gelecek  olanları  savcılığa  isim vererek talep ediyormuş. Bir de Mehmet Ali’yi ziyaret etmek isteyenler Savcılıktan özel izin alarak ta ziyaret edebildiğini biliyorum dedikten sonra..

Mete’ye  görüşmek üzere deyip ayrıldım.

Mehmet Ali’nin eşi Gönül telefon etti bugün Mete abi ile Memoyu ziyaret gittik deyince…

Hemen Mete’yi aradım  nasıl geçti ziyaret, Mehmet Ali’nin sağlığı  ve morali  nasıl diye sordum.. Bir zorluk çıkartmadılar ama çok üzüldüm Mehmet Ali’ye, hiç hak etmiyor bizim siyasi geleneğimizde tarihi TKP’nin ve TBKP’nin tarihinde  hiçbir   terör olayı yok ama, Mehmet Ali “terörle mücadeleden hüküm almış” inanılır gibi değil dedi..

Ben de Mehmet Ali hayatta eline tabanca almamış, hatta askerliğini de bedelli yapmış birisi…Tek suçu Kürt sorununa duyarlı olması ve HDP’de siyaset yapması dedim.

Aynen katılıyorum yorumuna dedikten sonra Mete görüşelim dedi ve buluşma yeri olarak ta çocuklarıyla birlikte işlettikleri Çatı Bar restorandın adresini verdi.

Aradan birkaç gün sonra   Mete’yi aradım  şu gün şu saatte  öğretmen arkadaşımız Servet Çalışkan ile en müsaitsen ziyaretine  geleceğiz dedim.

Tamam bekliyorum dedi.

Çatı barda bizi karşıladı ve  mekanın  çok güzel bir yerinden  İzmit Körfezini  kuş bakışı gören manzaralı bir masaya oturduk,hatırladığım kadarı ile 2021 yılının  Ağustos ayı olmalı.

Üç eski tarihi TKP’li aylar sonra  bir araya gelir ve ne konuşursa bizde onu konuşmaya başladık.

Servet meslektaşı olan Mete’nin eşi Asiye hanımı sordu nasıl diye..

Şimdi iyi ama Asiye çok ciddi bir beyin operasyonu geçirdi,kendini  yavaşta olsa toparlıyor ama riskli bir süreçte deyip,eşine telefon açtı kimler ziyaretime geldi  biliyor musun, senin meslektaşın Servet hoca  ve Mehmet Tıraş ile  sohbet ediyoruz, sana selamları var geçmiş olsun dileklerinde bulunuyorlar deyip, eşine geleceği saati söyleyip bir şey lazım mı dedikten sonra, Asiye’nin de sizlere selamı var deyip    telefonu kapattı.

Derler ya hasta olan değil de hastayı düşünen veya ziyaret eden  ölürmüş misali..

Mete konuşmayı çok severdi sazı eline aldı mı kolay kolay bırakamazdı. Biralarımızı söyledik başladı konuşmaya, Servet rahatsızlığı nedeniyle içmediği için nasıl duruyorsun dedi, ben bu zıkkımı bırakamıyorum diyerek elindeki sigarayı gösterdi, bir de  açık kalp ameliyatı  geçirmiş biriyim.

Çok sigara içiyordu bir paket içiyor musun diye sorduğum da ,geçiyor gibisinden elini salladı konuşmaya da devam ediyor tabi.

Ben de  biraz bugüne gel hala seksenli yıllardan çıkmadın deyince..

Bana döndü ben yazar değilim ancak tarihimden yola çıkarak konuşuyorum, huyumdur dostlarımı yakalayınca, kafa ütülemeyi de çok severim diyerek espri yaptı.

Oğulları  Berk ve Bulut’u tanıştırdı bizlerle.

Servet  büyük oğlu Berk’e  dönüp babanızın yakışıklılığı  size  hiç yansımamış  deyince…

Berk,  ben de yok ama kardeşim Bulut  babamın gençliğini biraz temsil ediyor dedi.

Mete sosyal ve renkli bir kişiliğinin yanında doğuştan gelen   bir yakışıklılığı vardı, hatta arkadaşları Mete’ye İzmit’in Tarik Akan’ı diye espriler yaparlardı.

Mete’de o kadar da değil diye mütevazı davranırdı.

Kocaeli Yerel Gazetelerinden Çağdaş Kocaeli Gazetesinin Genel Yayın Yönetmeni Mete’nin de gençlik arkadaşı gazeteci Sadun Çetin ,Mete’nin ölümünün ardından yazısına başlık olarak  ” İzmit’in yakışıklı devrimcisini yolcu ettik” diye bir yazı kalem alırken Mete’den de çok olumlu sözler bahsediyordu.

Ses Kocaeli internet gazetesinin sahibi Gazeteci Güngör Aslan’da Mete için “Benim hem İdolüm hem de Velimdi” diye  duygu yüklü  övgü dolu cümlelerle düşüncelerini   yazdı Mete’nin  arkasından .

Özgür Kocaeli Gazetesinden gazeteci Ali Gündoğdu’da Mete Söyle  ile otuz yıl öncesinden bir yemekten anısını kalem alırken; Mete için her insana nasip olmayacak övgü dolu cümleler kurması  mert ve dürüst bir mücadeleci birisiydi, yasakların üzerine giden hızlı bir devrimciydi, insan hakları savunucusuydu…İzmit önemli bir değerini kaybetti diye Mete’yi onura ediyordu köşesinde.

Kocaeli yerel basının hepsinde, buna internet siteleri de dahil Mete’nin ölümü üzerine  iki gün haberler ve yorumlar çıktı. Bu da  dikkat çekici bir olaydı.

Benim de yıllardır yazı yazdığım arkadaşımız gazeteci Nevzat Cingirt’in yönettiği iki internet sitesi Marmarayerel ve Düzceyerel’de Nevzat Mete için  çok güzel  haberler yaptı, Mete’nin cenaze töreninden video yayınladı “Mete’yi kaybettik, dostları  Mete’yi yalnız bırakmadılar” diye.

Mete’nin Cenazesine katılanlardan Kocaeli DYP eski Milletvekili Petrol Ofisinden  tanışıklığım olan İbrahim Arvinli’ile karşılaştım  birbirimize baş sağlığı diledik… İbrahim Artvinli bir  hafta önce Mete ile çay içip sohbet etmiştik Mete’ye 12 Eylül öncesinde birbirimiz öldürmek istiyorduk, şimdi birlikte demokrasi mücadelesi  veriyoruz dedim, çok sürpriz oldu Mete’nin ölümü dedi..

Mete’nin  mücadelesinden  söz etmeden geçemeyiz:

“Çok zor günlerde 1970 yılların ortasında işçi sınıfının örgütlenmesinde DİSK’in başlattığı, sınıf ve kitle sendikacılığının gelişmesi, fabrikalarda karşılık bulması ve  gerçek özgürlüğün sahiplerinin sendikalaşmasının, İzmit’te fitilini ateşleyen ve mücadelesini   veren, bedel ödeyen sendikacıların önde gelenlerindendi.

1977 yılında ilk defa meşhur Lassa direnişinde işçileri  örgütleyen ve öncülük eden, işçilerin önünde yürüyen, askerler tarafından darp edilen, gözaltına alınan daha  sonra işten atılan, Lassa işyeri baş temsilciliği yapmış birisiydi.

Mete İ İzmit’te İnsan Hakları derneğinin şube açılmasına öncülük edenlerdendi.. İzmit İnsan Hakları derneğinin  Şube sekreterliğini ve Şube başkanlığını yaptı, İnsan Hakları derneğinin Genel  Merkez yönetim kurulu üyeliğinde de  bulundu.”

Mete 68 yıllık ömrüne böylesi eşinin, çocuklarının ve sevenlerinin onur duyacağı bir mücadele vererek bu dünyadan göçerken..

Havanın çok soğuk olduğu  ve yağmurlu bir günde  dostları da tabutuna omuz vererek, Mete’ye olan son görevlerini yaparken eşini ve çocuklarını da yalnız bırakmadılar.

Güle Güle METE…!

 Toprağın bol olsun seni hep saygı ve  sevgi ile hatırlayacağız..

Saygı değer eşin, yol arkadaşın başta Asiye hanıma, çocukların  Berk, Bulut ve sevgi ile  söz ettiğin anlatırken heyecan duyduğun torununa, gelinine, sevenlerine, yakınlarına, arkadaşlarına  ve dostlarına  sabırlar diliyorum.

Not: Mehmet Alçınkaya’nın  Mete’nin eşine, çocuklarına, sevenlerine  baş sağlığı ve sabırlar dilediğini de  buradan iletmiş olayım. M.T.