Zifiri karanlıkta kalan insanlar ikiye ayrılır.

Birinci gruptakiler karanlıktan korkmaz. Çünkü kendileri göremiyorsa tehlike oluşturabilecek her neyse onun da göremediği üzerinden rasyonel bir mantık geliştirir. Hareket hâlindeyse el yordamıyla yolunu bulmaya çalışır. Oturuyorsa öylece oturur, düşünür ya da bu karanlıkta yapacak en iyi şey uyumak der, vurur kafayı uyur.

Diğer gruptakiler karanlıktan korkar. Karanlık içinde tuhaf şekiller görmeye başlar. Yüksek ve heyecanlı bir perdeden kendi kendine konuşur. Ya birisi varsa şüphesi içini kemirir. “Kim var orda? Hey korkmuyorum sizden” diye bağırır. “Biz aslında kalabalığız burada” mesajları vermeye çalışır. Perişandır.

Hazreti Muhammed, kendi kendine Allah’ı bulan bir bedeviye nasıl olduğunu sorar? Bedevi “Bir yerde iz varsa oradan geçmiş bir insan da vardır” cevabını verir. Evet, o bedevinin dediği gibi yaşadığımız bu âlem Allah’ın izleriyle dolu. Bunu göremeyenler ancak zifiri karanlıktakilerdir.

Karanlıktaki bu insanlar “ateist” olarak adlandırılıyor. Ateistler de karanlıktaki insanlar gibi ikiye ayrılır. Bir kısmı el yordamıyla yolunu bulmaya çalışır. Konu üzerinde düşünür. Bunlar entelektüel ateistlerdir. Onlarla tartışmaktan zevk alırsınız. Zihninizi açarlar. Pozisyonları “anti-din” (din karşıtı) değil “non-din” yani dinsizliktir. En zifiri karanlık güneş doğmadan hemen öncesi olduğu gibi bu kişilerin de aslında sabaha bir kaç adımları kalmıştır. Bu grubun diğer üyeleri ise karanlıkta yapılacak en iyi şeyin uyumak olduğunu düşünür, kulağının üzerine yatar, uyur. Bu kişilerden de zarar gelmez. Ne yaparlarsa ahiretlerine yaparlar.

İkinci grup ise karanlıktan korkanlardır. Kimse sormadığı hâlde sürekli “Ben ateistim uleynn” diye söylenirler. Karanlıkları zifiri değildir. “Ya Allah varsa” sorusu kulaklarında çınlayıp durur. Bu yüzden sık sık karanlık içinde suretler gördüklerini sanırlar. Zamanlı zamansız “Hey! Kim var orda. Gelmeyin üstüme. Korkmuyorum sizdennnn!” diye bağırırlar. Fena hâlde din-fobiktirler.“Ne kadar yamuk yumuk insan varsa hepsinin Allahçı” olduğuna inanırlar. “Ateizm çok güzel, gelsenize”ci bir misyoner edasıyla hareket ederler. Böyle insanlar, değil bu düşüncelerinden dolayı cezalandırılmak, adam öldürseler bile hapse atılamaz. Zaten dünyayı kendilerine zindan etmişlerdir. Bazıları iyi piyano çalsa da.

ramazanrasimtaraf@gmail.com